എനിക്ക് ഏറ്റവും വേണ്ടപ്പെട്ട ഒരു സുഹ്യത്താണ്‌ ജീ.കെ, എന്തിനും ഏതിനും എന്റെ കൂടെ എപ്പോഴും ഉണ്ടാവുന്ന ഒരേ ഒരാള്‍... കേട്ടുകേള്വി അല്ലാതെ ഞാനും ജീകെയും ഇതുവരെയും ഒരു വെടിക്കെട്ട് പോലും നേരില്‍ കണ്ടിട്ടില്ല, ചിലര്ക്ക് ആനയോട് ആയിരിക്കും ഇഷ്ടം... അല്ലെങ്കില്‍ കൊട്ടിനോട്... മറ്റു ചിലര്ക്ക്ര വെടിക്കെട്ട്... ചെവി പൊത്തിപിടിച്ചാണെലും അവരത് നല്ലപോലെ ആസ്വദിക്കും വെടിക്കെട്ട് അവസാന നിമിഷങ്ങളില്‍ ചിലരൊക്കെ പിന്‍‌വലിയും, പലരേയും കാണാതാവും... അതിനിടയില്‍ തോണ്ടലും, പിച്ചലും, മാന്തലും, കാലില്‍ ചവിട്ടലും, പോക്കറ്റടിക്കലും അങ്ങിനെ ഒരുവിധം എല്ലാ കലാപരിപാടിയും നടക്കും ഇതുകൊണ്ടൊക്കെ തന്നെയാ എനിക്ക് വല്യ താല്പര്യമില്ലാത്ത കേസാണ്‌ ഈ വെടിക്കെട്ട് എന്ന സംഭവം എങ്കിലും ഒരു വെടിക്കെട്ടെങ്കിലും നേരിട്ട് കാണണം എന്നൊരു ആഗ്രഹം എന്റെ മനസ്സില്‍ ചെറുതായിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഉച്ചഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞ് പഴയ പാലത്തിന്റെ അരികത്ത് നല്ല തണലുള്ള ഭാഗം നോക്കി ഞാനും ജീകെയും ഇരുന്നു... അത്ര വല്യ ചൂടില്ലാത്ത കലാവസ്ഥ… നമുക്കൊരു പടത്തിനു പോയാലോ? ഞാന്‍ ജീകെയോട് ചോദിച്ചു, ജീകെ പോവാമെന്ന് മൂളി പക്ഷെ ഏത് പടത്തിനു പോവും? നല്ല പടങ്ങളൊന്നുമില്ലല്ലോ എല്ലാംതന്നെ ഒരുമാതിരി കൂതറ പടങ്ങള്‍, മലയാളത്തില്‍ നല്ല സിനിമയുടെ കാലമൊക്കെ അവസാനിച്ചു, ഞാന്‍ അതിനെകുറിച്ച് കുറച്ച് നേരം ചിന്തിച്ചിരുന്നു... കൂടുതല്‍ ചിന്തിച്ചാല്‍ ഉള്ള ഭ്രാന്ത് കൂടുമെന്നല്ലാതെ വേറെ ഒരു ഗുണവുമില്ല അതുകൊണ്ട് ആ ചിന്ത അവിടെ വെച്ച് നിര്ത്തിം. ചുമ്മ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ എന്തോപോലെ ഞാന്‍ ഒരു കല്ലെടുത്ത് പുഴയിലേക്ക് എറിഞ്ഞു അപ്പുറത്ത് വലവീശികൊണ്ടിരുന്ന സത്യന്‍ ചേട്ടന്‍ എന്നെയൊന്ന് തുറിപ്പിച്ച് നോക്കി അതോടെ കല്ലെറിയല്‍ ചടങ്ങും നിര്ത്തി വെച്ചു, അങ്ങിനെ ആ സമയം കൊല്ലല്‍ പരിപാടിയും നിന്നു എനിയെന്ത് ചെയ്യുമെന്ന് കരുതി ഇരിക്കുമ്പോള്‍ ഒരു ഓട്ടോറിക്ഷ ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത് കൊണ്ടുവന്നു നിര്ത്തി ... ഓട്ടോയിലെ പാണ്ടി പാട്ട് കേട്ടപ്പോള്‍ മനസ്സിലായി അത് അസ്റാകൊള്ളി (അശ്ക്കര്‍ എന്നാ യഥാര്ത്ഥ് പേര്‌) ആയിരിക്കുമെന്ന്... അതെ അവന്‍ തന്നെ... പാവം ആരെയോ തേടി ഇറങ്ങിയതാ... പ്രായം കൊണ്ട് എന്നെക്കാളും ചെറുത് ആണെങ്കിലും അവന്റെ വര്ത്ത മാനത്തിനു ഒരു കുറവുമില്ല... ടാ... നാസിയെ കണ്ടോ? അഞ്ചാറു വയസ്സ് മൂപ്പുള്ള എന്നെ അവന്‍ ടാ!ന്ന്... നിന്ന നിപ്പിനു രണ്ടെണ്ണം പൊട്ടിച്ചാലോ എന്നുവരെ ചിന്തിച്ചുപോയി... എല്ലാ അടിപിടിയിലും മുന്പ.ന്തിയില്‍ നില്ക്കു ന്ന അവനോട് ഗുസ്തി ടി.വിയില്‍ മാത്രം കണ്ട് രസിക്കുന്ന ഞാന്‍ തല്ലുകൂടാന്‍ പോയാലുള്ള അവസ്ഥ മനസ്സില്‍ കണക്ക് കൂട്ടി ആ ഒരുകാരണം കൊണ്ടായിരിക്കാം ഞാന്‍ അവനെ തല്ലാതെ വെറുതെ വിട്ടു... ജീകെ പറഞ്ഞു, ഞങ്ങള്‍ കണ്ടില്ല... എന്തേ? അവന്‍ ഇന്നൊരു വെടിക്കെട്ടിനു പോവാമെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു... ഞാന്‍ ചോദിച്ചു എവിടെയാ? കുന്നംകുളം അടുത്താ എന്തേ എന്റെ കൂടെ വരുന്നോ? ഞാന്‍ ജീകെയെ ഒന്ന് നോക്കി... പോവാമെന്നുള്ള രീതിയില്‍ ജീകെ തലയാട്ടി... ശരി ഞങ്ങളും ഉണ്ട് നിന്റെ കൂടെ പക്ഷെ നാസി? അവനോട് പോയി പണിനോക്കാന്‍ പറ... പെട്രോള്‍ നിങ്ങള്‍ അടിച്ചാല്‍ മതി വാടക വേണ്ട... (കാക്കയുടെ വിശപ്പും മാറും, പശുവിന്റെ ചൊറിച്ചിലും മാറും) ശരി എന്നാപിന്നെ നമുക്ക് പോവാം? അങ്ങിനെ ഞങ്ങള്‍ മൂന്നുപേരും യാത്രയായി... പോവുന്ന വഴിയില്‍ രാജയുടെ പമ്പ് കണ്ടു അവിടെ കയറി പെട്രോള്‍ അടിച്ചു. വെടിക്കെട്ടിനു എനിയും ഒരുപാട് സമയം ഉണ്ട് അതുവരെ എന്ത് ചെയ്യും? അസ്റാകൊള്ളി പറഞ്ഞു... പൂരമല്ലേ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും കുറച്ച് നേരം അലഞ്ഞ്‌തിരിഞ്ഞു നടന്നാല്‍ പോവുന്നതേയുള്ളു ഈ പറഞ്ഞ സമയം, കുന്നംകുളം എത്തുന്നതിനു മുന്നേ മെയിന്‍ റോഡില്‍ നിന്നും പിന്നെയൊരു ഇടുങ്ങിയ വഴിയിലേക്ക് ഓട്ടോ തിരിഞ്ഞു... ആ വഴിയില്‍ നല്ല തിരക്ക്... ആണും, പെണ്ണും പിന്നെ കുറേ കൊച്ചുങ്ങളും... മൊത്തത്തില്‍ കലപില തന്നെ... അസ്റാകൊള്ളി ഹോണ്‍ അമര്ത്തി പിടിച്ചു എന്നിട്ടും ആളുകള്‍ മാറുന്നില്ല... ചീത്തവിളിയും മറ്റും ആയി ഒരുവിധം പൂരം നടക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് ഓട്ടോ ലാന്ഡ്ു ചെയ്തു, എത്തിപ്പെടാന്‍ തന്നെ ഇത്രയുംപാട് അങ്ങിനെയാണെല്‍ തിരികെ പോവുന്ന കാര്യം ചിന്തിക്കാനെ വയ്യ. ഒഴിഞ്ഞൊരു സ്ഥലം നോക്കി ഓട്ടോ പാര്ക്ക്ി ചെയ്തു, ഞങ്ങള്‍ പൂരപറമ്പിലേക്ക് നടന്നു... നടവഴിയില്‍ പലപല കച്ചവടക്കാരും... ഒരു പാക്കറ്റ് കടല വാങ്ങി ഞങ്ങള്‍ മൂന്നുപേരും ഷെയര്‍ ചെയ്തു അതിങ്ങനെ വായിലേക്ക് ഒരോ മണിയും ഇട്ടു നടക്കുമ്പോള്‍ ഒരു കുരുത്തംകെട്ട ചെക്കന്‍ എന്റെ മേല്‍ വന്നു മുട്ടി... "തോട്ടി" ഇടുക എന്നാണത്രേ ഈ മുട്ടലിനെ പറയുക, എന്നു പറഞ്ഞാല്‍ വന്നു മുട്ടിയവനോട് എന്തിനാടാ പുല്ലേ എന്റെ മേല്‍ മുട്ടിയത് എന്നു ചോദിക്കാന്‍ പാടില്ല, എനിയെങ്ങാനും ചോദിച്ചാല്‍ മുട്ടിയവനും പിന്നെ അവന്റെ കൂട്ടാളികളും മുട്ട്‌കൊണ്ടവനെയും അവന്റെ കൂടെ വന്നവരെയും എടുത്തിട്ട് പെരുമാറും, നാട്ടില്‍ ഇതൊരുവിധം പൂരങ്ങളിലും നേര്ച്ചവകളിലും എല്ലാം കണ്ടുരവരുന്ന ഒരു പ്രത്യേകതരം സമ്പ്രദായമാണ്‌ എന്ന് അസ്റാകൊള്ളി പറഞ്ഞിട്ടാണ്‌ എനിക്കും ജീകെക്കും ഇങ്ങിനെയൊരു അറിവ് കിട്ടിയത്. അനുഭവം ഗുരു എന്നൊക്കെ പറയില്ലേ അതുകൊണ്ടായിരിക്കാം ക്യത്യ സമയത്ത് തന്നെ അങ്ങിനെയൊരു അറിവ് അസ്റാകൊള്ളി ഞങ്ങളോട് ഷെയര്‍ ചെയ്തതും. ഞാന്‍ പിന്നെ വന്നു മുട്ടിയവനെ മൈന്ഡ്ൊ ചെയ്യാന്‍ പോയില്ല... അങ്ങിനെ വെടിക്കെട്ട് തുടങ്ങാനുള്ള സമയം ആയി എല്ലാവരും ഒഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന പാടത്തേക്ക് വരിവരിയായി നടന്നു നീങ്ങുന്നു കൂട്ടത്തില്‍ ഞങ്ങളും... വെടിക്കെട്ടിന്റെ തുടക്കം എവിടെയാ അവസാനം എവിടെയാ എന്നൊന്നും ഞങ്ങള്ക്ക്റിയില്ല എല്ലാവരും നില്ക്കു ന്നിടത്ത് ഞങ്ങളും പോയി നിന്നു... വെടിക്കെട്ട് തുടങ്ങി... ശ്ശൊ എന്തൊരു ശബ്ദം! ആദ്യത്തെ പൊട്ടലില്‍ തന്നെ ഞാനും ജീകെയും ഞെട്ടി... പക്ഷെ അസ്റാകൊള്ളിക്ക് ഒരു കുലുക്കവുമില്ല... പേടിതൊണ്ടന്മാര്‍ എന്ന നിലക്ക് ഞങ്ങളെ നോക്കി ഒരു ചിരിയും... പൊട്ടി പൊട്ടി കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ആളുകള്‍ എല്ലാം പിറകോട്ട് വന്നു തുടങ്ങി കൂട്ടത്തില്‍ ഞങ്ങളും... അസ്റാകൊള്ളിയെ ഞാന്‍ തോണ്ടി ആ പഹയന്‍ എന്റെ കൈ തട്ടിമാറ്റി കുറച്ചൂടെ മുന്നിലേക്ക് നിന്നു, വെടിക്കെട്ട് അവസാന നിമിഷങ്ങളിലേക്ക് പൊട്ടലോട് പൊട്ടല്‍... എന്റെ ചെവിയൊക്കെ പൊന്നായി... വല്യ സാധനങ്ങള്‍ ഓരൊന്നായി മുകളിലേക്ക് പോയി പൊട്ടുന്നു... ഞാന്‍ ചെവി പൊത്തിപിടിച്ചു എന്നിട്ടും അതിന്റെ ശബ്ദം ചെവിയിലേക്ക് തുളച്ച് കയറുന്നു... ഇത്രേം ഒക്കെ ആയിട്ടും അസ്റാകൊള്ളിക്ക് ഒരു കുലുക്കവുമില്ല... ഹൊ ഇവനെ സമ്മതിച്ച് കൊടുക്കണം ഒടുക്കത്തെ ധൈര്യം തന്നെ... അങ്ങിനെ വെടിക്കെട്ട് അവസാനിച്ചു... അസ്റാകൊള്ളി രണ്ടു ചെവിയിലും വിരലിട്ട് എന്തോ എടുക്കുന്നത് കണ്ടു, ഞാന്‍ ചോദിച്ചു ഇത്രേം ഒക്കെ ഇവിടെ നടന്നിട്ടും നിനക്ക് ഒരു പേടിയും തോന്നിയില്ലേ? അവന്‍ പറഞ്ഞു "എനിക്ക് വെളിച്ചത്തെ പേടിയില്ല, പക്ഷെ ശബ്ദത്തെ വല്യ പേടിയാ" അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഏതൊരു വെടിക്കെട്ടിനു പോവുമ്പോഴും ഞാന്‍ കുറച്ച് പഞ്ഞി കയ്യില്‍ കരുതാറുണ്ട്. ആഹാ! ഈ കുരുട്ടുബുദ്ധിയെന്തേ ഞങ്ങള്ക്ക്ഞ നേരത്തേ തോന്നിയില്ല? അന്നുമുതല്‍ ഏതൊരു വെടിക്കെട്ടിനും പോവുമ്പോഴും ഞാന്‍ കുറച്ച് പഞ്ഞി കൂടെ കരുതാറുണ്ട്.
